Z okazji Świąt Bożego Narodzenia Muzeum Miasta Malborka organizuje lekcje muzealne pt. "Tradycje bożonarodzeniowe dawnego Malborka" dla uczniów klas I-III szkół podstawowych. Pierwsza tura rozpoczęła się 4 grudnia i potrwa do 15 grudnia, natomiast druga odbędzie się od 8 do 26 stycznia 2024 r. Zajęcia odbywają się w ramach XXXIII Festiwalu Boże Narodzenie w Sztuce.
We wtorek, 5 grudnia uczestników warsztatów odwiedził burmistrz Marek Charzewski, który wspólnie z dziećmi z klasy III ze Szkoły Podstawowej nr 3 wykonywał witraż do szopki z widokiem Ratusza Staromiejskiego oraz wręczył dzieciom drobne prezenty.
Lekcje prowadzi dyrektor Muzeum Tomasz Agejczyk. Na wstępie opowiada o dawnych tradycjach, które były pielęgnowane przed wieloma laty w naszym mieście.
Dowiadujemy się między innymi, że tradycyjnym miejscem sprzedaży choinek były plac przed kościołem św. Jana (przed pomnikiem plebiscytowym). Zakup choinki jako zadanie odpowiedzialne, spoczywał na głowie rodziny. Choinkę przystrajano głównie smakołykami: owocami, piernikami, marcepanem i cukierkami w błyszczących sreberkach. Oprócz słodyczy wieszano też na drzewku szyszki i orzechy włoskie pomalowane złotą farbą a z papieru wycinano gwiazdy, z wydmuszek jaj powstawały aniołki i ptaki z pękatymi brzuszkami, a ze słomy – zabawki choinkowe i łańcuchy. Szklane ozdoby choinkowe wyprodukowano po raz pierwszy w roku 1848 w hucie szkła w małej wiosce Lauscha w Turyngii (wschodnie Niemcy).
Podobnie jak teraz, św. Mikołaj przychodził w nocy z 5 na 6 grudnia. Zwykle wkładał pod poduszkę lub do ustawionych przy łóżku butów podarki. Św. Mikołaj sprawdzał dokładnie, czy buty są czyste, bo jeśli nie, to zamiast podarków zostawiał zgniły ziemniak lub grudkę węgla.
Szczególnym ciastem regionu pruskiego był marcepan wypiekanym w domach, a także sprzedawanym w cukierniach i sklepach, chętnie jedzono także placek prochowy, czyli dzisiejszą babkę oraz makowiec.
Ciekawostką jest, że po kolacji wigilijnej zaczynały się wróżby. Spod obrusa wyciągano słomki. Jeżeli trafiła się jasna, pannę czekało szczęście i szybkie wyjście za mąż. Z kolei ciemna, złamana słomka oznaczała chorobę lub śmierć. Do portfela chowano zaś łuskę karpia, która miała gwarantować powodzenie i dostatek w finansach w całym nowym roku.
Ważnym elementem przedświątecznych przygotowań były szopki. Przez cały rok zadaniem dzieci było zbieranie zużytych zeszytów, których okładki były trochę grubsze niż karton. Z materiału tego w okresie przedświątecznym wycinano scenki ze świętą rodziną, ozdabiając figurki kolorowymi papierami. Gotowe szopki stawiano później na parapecie okiennym i podświetlano z tyłu świeczką.
Wykonanie takiej szopki jest też zadaniem dla uczestników świątecznych lekcji muzealnych.
informacja o tradycjach: Muzeum Miasta Malborka
Lekcje prowadzi dyrektor Muzeum Tomasz Agejczyk. Na wstępie opowiada o dawnych tradycjach, które były pielęgnowane przed wieloma laty w naszym mieście.
Dowiadujemy się między innymi, że tradycyjnym miejscem sprzedaży choinek były plac przed kościołem św. Jana (przed pomnikiem plebiscytowym). Zakup choinki jako zadanie odpowiedzialne, spoczywał na głowie rodziny. Choinkę przystrajano głównie smakołykami: owocami, piernikami, marcepanem i cukierkami w błyszczących sreberkach. Oprócz słodyczy wieszano też na drzewku szyszki i orzechy włoskie pomalowane złotą farbą a z papieru wycinano gwiazdy, z wydmuszek jaj powstawały aniołki i ptaki z pękatymi brzuszkami, a ze słomy – zabawki choinkowe i łańcuchy. Szklane ozdoby choinkowe wyprodukowano po raz pierwszy w roku 1848 w hucie szkła w małej wiosce Lauscha w Turyngii (wschodnie Niemcy).
Podobnie jak teraz, św. Mikołaj przychodził w nocy z 5 na 6 grudnia. Zwykle wkładał pod poduszkę lub do ustawionych przy łóżku butów podarki. Św. Mikołaj sprawdzał dokładnie, czy buty są czyste, bo jeśli nie, to zamiast podarków zostawiał zgniły ziemniak lub grudkę węgla.
Szczególnym ciastem regionu pruskiego był marcepan wypiekanym w domach, a także sprzedawanym w cukierniach i sklepach, chętnie jedzono także placek prochowy, czyli dzisiejszą babkę oraz makowiec.
Ciekawostką jest, że po kolacji wigilijnej zaczynały się wróżby. Spod obrusa wyciągano słomki. Jeżeli trafiła się jasna, pannę czekało szczęście i szybkie wyjście za mąż. Z kolei ciemna, złamana słomka oznaczała chorobę lub śmierć. Do portfela chowano zaś łuskę karpia, która miała gwarantować powodzenie i dostatek w finansach w całym nowym roku.
Ważnym elementem przedświątecznych przygotowań były szopki. Przez cały rok zadaniem dzieci było zbieranie zużytych zeszytów, których okładki były trochę grubsze niż karton. Z materiału tego w okresie przedświątecznym wycinano scenki ze świętą rodziną, ozdabiając figurki kolorowymi papierami. Gotowe szopki stawiano później na parapecie okiennym i podświetlano z tyłu świeczką.
Wykonanie takiej szopki jest też zadaniem dla uczestników świątecznych lekcji muzealnych.
informacja o tradycjach: Muzeum Miasta Malborka
Prezentacja na temat tradycji bożonarodzeniowych dawnego Malborka
