Jeremi Czyżewski i jego fotografia w Nova Galeria

Jeremi Czyżewski: Fotografuję od dziecka. Miałem trochę szczęścia, bo dorastałem w rodzinie, która uwrażliwiła mnie na piękno. Jakoś zawsze obcowałem ze sztuką. Już jako dzieciak chodziłem na wystawy, wernisaże, do galerii, muzeów. Napatrzyłem się. Dowiedziałem się, że aby robić dobre zdjęcia konieczne jest studiowanie obrazów wielkich mistrzów i to od nich można nauczyć się zasad kompozycji. Wiedziałem też, że trzeba oglądać prace słynnych fotgrafów i z nich czerpać inspiracje. A fotografia była ze mną od zawsze. Z prześcieradłem salonie, przypiętym do karnisza zasłony, w zaimprowizowany "studio" w salonie i z obowiązkową ciemnnią w łazience. W domu było masę czasopism i magazynów. Wśród nich "Perspektywy" i "Forum". Były tam przedruki zdjęć z zachodnich magazynów. Czasem wpadał mi w ręce "Stern" lub "Paris Match" i wtedy świat można było zobaczyć inaczej, niż przez kliszę ORWO. I tak to się zaczęło. Teraz moje zdjęcia powstają najczęściej podczas wyjazdów, choć czasem biorę aparat i ruszam w moje miasto podglądać ludzi. Urodzony w 1963 roku. Jestem montażystą obrazu i pracuję w tej profesji prawie 30 lat. Mam również na koncie realizacje filmów dokumentalnych i serii reportaży tv.

Krzysztof Cywiński, Kurator wystawy: Kiedy pierwszy raz zobaczyłem fotografie Jeremiego, napotkałem w nich nostalgię za czymś przeszłym, ale i tęsknota za czymś co wyobraził sobie w marzeniach. Urwane fragmenty z życia miasta, ludzie w prawie intymnych sytuacjach, starość i młodość wspólnie egzystujące na tle budynkó pamiętających niejedno. Miasta się zmieniają. Czasami stanowią tło dla postaci czy sytuacji, ale jest to złudne. Mam wrażenie, że to ludzie są tłem, szybko przeminą, a miasto trwa na swoim miejscu niczym poraniony historią monolit. To moje odczucia, oczywiście możecie się z nimi nie zgadzać, tym niemniej zapraszam wspólnie z autorem do miejsc, które go urzekły.