11 lipca przypadają rocznice dwóch ważnych wydarzeń, które miały wpływ na historię Malborka i jego mieszkańców: 78. Rocznica Rzezi Wołyńskiej, w wyniku której do Malborka przybyli przesiedleńcy z Wołynia oraz 101. Rocznica Plebiscytu na Ziemi Malborskiej, który zadecydował o przebiegu północnych granic II Rzeczypospolitej.
Z tej okazji przedstawiciele władz miasta i powiatu, służb mundurowych, organizacji kombatanckich oraz mieszkańcy Malborka złożyli kwiaty pod tablicą upamiętniającą przybycie pierwszych powojennych osadników z Wołynia, mieszczącą się na budynku Dworca PKP, następnie delegacje przejechały na ul Piastowską, aby oddać hołd i złożyć kwiaty pod pomnikiem upamiętniającym bojowników ruchu plebiscytowego o polskość Ziemi Malborskiej.
Wśród gości byli również przedstawiciele IPN w Gdańsku i pan Tadeusz Ostrowski, który w wieku 10 lat przybył do Malborka w jednym z przymusowych transportów.
Trochę historii:
Pierwsza rocznica odnosi się do wydarzeń z okresu II wojny światowej, które miały miejsce na dawnych Kresach Rzeczypospolitej. Latem i jesienią 1943 r. terror OUN-UPA na Wołyniu osiągnął apogeum. Szczególnie krwawy był lipiec 1943 r., a zwłaszcza niedziela 11 lipca 1943 r. zwana "krwawa niedzielą". Tego dnia o świcie oddziały Ukraińskiej Powstańczej Armii otoczyły i zaatakowały jednocześnie, jak podają źródła, 99 polskich wsi w pow. kowelskim, włodzimierskim, horochowskim i częściowo łuckim. Doszło tam do nieludzkich rzezi ludności cywilnej i zniszczeń. Wsie były palone, a dobytek grabiony. Badacze obliczają, iż tylko tego jednego dnia mogło zginąć ok. 8 tys. Polaków - głównie kobiet, dzieci i starców. W późniejszym okresie kolejnym etapem depolonizacji tych obszarów były przesiedlenia ludności narodowości polskiej. W ich wyniku część osób przybyła do Malborka, w którym już zamieszkała.
Po zakończeniu I wojny światowej granice II Rzeczypospolitej nie ustaliły się od razu. Zgodnie z postanowieniami traktatu wersalskiego w powiatach sztumskim, suskim, kwidzyńskim i malborskim miał być rozpisany plebiscyt, w którym ludność zdecyduje o przynależności tych terenów do Polski lub Niemiec. 11 lipca 1920 r., w głosowaniu decydującym o przynależności terytorialnej Malborka, brały udział osoby pełnoletnie, urodzone na obszarze plebiscytowym lub zamieszkujące go od 1914 r. Źródła podają, że padło 9.641 głosów za Prusami Wschodnimi a tylko 165 za Polską. Tym samym Malbork pozostał w granicach Prus Wschodnich.
źródło: https://www.polska1918-89.pl/budowa-niepodleglej-polski-1918%E2%80%931921,21.html
https://ipn.gov.pl/pl/aktualnosci/40934,Ludobojstwo-OUN-B-i-UPA-na-Polakach.html
Wśród gości byli również przedstawiciele IPN w Gdańsku i pan Tadeusz Ostrowski, który w wieku 10 lat przybył do Malborka w jednym z przymusowych transportów.
Trochę historii:
Pierwsza rocznica odnosi się do wydarzeń z okresu II wojny światowej, które miały miejsce na dawnych Kresach Rzeczypospolitej. Latem i jesienią 1943 r. terror OUN-UPA na Wołyniu osiągnął apogeum. Szczególnie krwawy był lipiec 1943 r., a zwłaszcza niedziela 11 lipca 1943 r. zwana "krwawa niedzielą". Tego dnia o świcie oddziały Ukraińskiej Powstańczej Armii otoczyły i zaatakowały jednocześnie, jak podają źródła, 99 polskich wsi w pow. kowelskim, włodzimierskim, horochowskim i częściowo łuckim. Doszło tam do nieludzkich rzezi ludności cywilnej i zniszczeń. Wsie były palone, a dobytek grabiony. Badacze obliczają, iż tylko tego jednego dnia mogło zginąć ok. 8 tys. Polaków - głównie kobiet, dzieci i starców. W późniejszym okresie kolejnym etapem depolonizacji tych obszarów były przesiedlenia ludności narodowości polskiej. W ich wyniku część osób przybyła do Malborka, w którym już zamieszkała.
Po zakończeniu I wojny światowej granice II Rzeczypospolitej nie ustaliły się od razu. Zgodnie z postanowieniami traktatu wersalskiego w powiatach sztumskim, suskim, kwidzyńskim i malborskim miał być rozpisany plebiscyt, w którym ludność zdecyduje o przynależności tych terenów do Polski lub Niemiec. 11 lipca 1920 r., w głosowaniu decydującym o przynależności terytorialnej Malborka, brały udział osoby pełnoletnie, urodzone na obszarze plebiscytowym lub zamieszkujące go od 1914 r. Źródła podają, że padło 9.641 głosów za Prusami Wschodnimi a tylko 165 za Polską. Tym samym Malbork pozostał w granicach Prus Wschodnich.
źródło: https://www.polska1918-89.pl/budowa-niepodleglej-polski-1918%E2%80%931921,21.html
https://ipn.gov.pl/pl/aktualnosci/40934,Ludobojstwo-OUN-B-i-UPA-na-Polakach.html
