rzeźby Rafała Rachańskiego
Malborskie Centrum Kultury i Edukacji zaprasza do Novej Galerii na wystawę rzeźby pt.: „Instalacje” autorstwa Rafała Rachańskiego. Wernisaż wystawy odbędzie się 19 maja br. (środa) o godz. 18.00 w ogrodzie Szpitala Jerozolimskiego.
Ekspozycję można będzie obejrzeć do 2 czerwca br., od poniedziałku do piątku w godzinach 9:00-16:00. Zapraszamy!
Recenzja Andrzej Niedziński na temat artysty
Podstawowe pytanie jakie sobie sam zadałem przed przystąpieniem do pisania tej recenzji brzmi: dlaczego? Dlaczego Rafał tworzy? ... Rafał twierdzi, że rzeźbi dla frajdy, że jest to forma spędzania wolnego czasu. Nie do końca to jednak kupuję... Myślę, że Rafał zaczął tworzyć bo jest w nim niezgoda. Niezgoda na świat wokół nas. Sztuka wyrasta głównie z emocji. A tych, w rzeźbach Rafała widzę pełno. Głównym tematem prac Rafała Rachańskiego człowiek. I to jak artysta go postrzega. Rafał nie upiększa istoty ludzkiej ... Wprost przeciwnie. Twarze ludzkie deformuje, multiplikuje je w bezosobowy tłum, wbija w nie gwoździe, szpile, pozbawia twarze indywidualnych rysów, pozbawia oczu. A nawet jeśli oczy pozostają na miejscu to są zamknięte, niewidzące. Podobnie postępuje z ludzką sylwetką choć prawdę powiedziawszy korzysta głownie z fragmentów ludzkiego ciała... Widzę w działaniach Rafała niecierpliwość, pośpiech, konieczność szybkiej wypowiedzi tu i teraz, za pomocą narzędzi jakie akurat są pod ręką. Nie chcę też powiedzieć, że artysta próbuje nas epatować brzydotą, koszmarem, deformacją. Nie. Absolutnie nie. Rzeźby wpisują się łatwo we współczesny kanon piękna. Rafał pokazuje otaczający świat w pełnej jego „krasie”... Cierpiący z powodu wbijanych w ludzkie głowy złudnych prawd i nakazów. Ale przecież jest to świat w którym na co dzień żyjemy. I czasem zdarza się nam odnaleźć w nim piękno. Podobnie piękne są w ostatecznym rozrachunku rzeźby Rafała Rachańskiego.
Recenzja Andrzej Niedziński na temat artysty
Podstawowe pytanie jakie sobie sam zadałem przed przystąpieniem do pisania tej recenzji brzmi: dlaczego? Dlaczego Rafał tworzy? ... Rafał twierdzi, że rzeźbi dla frajdy, że jest to forma spędzania wolnego czasu. Nie do końca to jednak kupuję... Myślę, że Rafał zaczął tworzyć bo jest w nim niezgoda. Niezgoda na świat wokół nas. Sztuka wyrasta głównie z emocji. A tych, w rzeźbach Rafała widzę pełno. Głównym tematem prac Rafała Rachańskiego człowiek. I to jak artysta go postrzega. Rafał nie upiększa istoty ludzkiej ... Wprost przeciwnie. Twarze ludzkie deformuje, multiplikuje je w bezosobowy tłum, wbija w nie gwoździe, szpile, pozbawia twarze indywidualnych rysów, pozbawia oczu. A nawet jeśli oczy pozostają na miejscu to są zamknięte, niewidzące. Podobnie postępuje z ludzką sylwetką choć prawdę powiedziawszy korzysta głownie z fragmentów ludzkiego ciała... Widzę w działaniach Rafała niecierpliwość, pośpiech, konieczność szybkiej wypowiedzi tu i teraz, za pomocą narzędzi jakie akurat są pod ręką. Nie chcę też powiedzieć, że artysta próbuje nas epatować brzydotą, koszmarem, deformacją. Nie. Absolutnie nie. Rzeźby wpisują się łatwo we współczesny kanon piękna. Rafał pokazuje otaczający świat w pełnej jego „krasie”... Cierpiący z powodu wbijanych w ludzkie głowy złudnych prawd i nakazów. Ale przecież jest to świat w którym na co dzień żyjemy. I czasem zdarza się nam odnaleźć w nim piękno. Podobnie piękne są w ostatecznym rozrachunku rzeźby Rafała Rachańskiego.
