Dodatkowy zasiłek opiekuńczy wprowadzono jako szczególne świadczenie z powodu COVID-19. Przysługiwał on od 12 marca do 26 lipca 2020 r. Dzięki takiemu rozwiązaniu zagwarantowano możliwość zapewnienia osobistej opieki nad dziećmi, również przez pierwszy miesiąc wakacji. Obecnie, w przypadku spełnienia określonych warunków można skorzystać z zasiłku opiekuńczego na opiekę nad zdrowym dzieckiem na tzw. zasadach ogólnych.
Zasiłek opiekuńczy na zasadach ogólnych przysługuje ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem, które nie ukończyło 8 lat w przypadku nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza, konieczność izolacji dziecka z powodu podejrzenia o nosicielstwo choroby zakaźnej, choroba niani (z którą rodzic ma zawartą umowę uaktywniającą) lub dziennego opiekuna, którzy opiekują się dzieckiem, porodu lub choroby małżonka albo rodzica dziecka, którzy stale opiekują się dzieckiem, a poród lub choroba uniemożliwia opiekę, a także w przypadku ich pobytu w szpitalu albo innej placówce leczniczej.
Co ważne, nie każde zamknięcie placówki uprawnia do zasiłku opiekuńczego, a tylko takie, które jest nieprzewidziane. Za nieprzewidziane zamknięcie uważa się takie, o którym ubezpieczony dowiedział się w terminie krótszym niż 7 dni przed dniem zamknięcia. Dlatego zamknięcia placówki na okres przerwy wakacyjnej nie można traktować jak nieprzewidzianego. O nieprzewidzianym zamknięciu placówki nie można również mówić, gdy dziecko nie zostało do niej przyjęte z powodu limitu miejsc lub w sytuacji gdy rodzic dziecka został poinformowany o odmowie przyjęcia dziecka. Prawo do zasiłku opiekuńczego na zasadach ogólnych może być przyznane, gdy placówka zostanie zamknięta np. z powodu kwarantanny placówki z powodu COVID-19, zagrożenia powodzią, awarii czy remontu spowodowanego nagłą okolicznością.
Łączny okres wypłaty zasiłku opiekuńczego na zasadach ogólnych nie może przekroczyć 60 dni w roku kalendarzowym. Nie zależy on od liczby osób uprawnionych do zasiłku, liczby dzieci lub członków rodziny, którzy wymagają opieki.
Co ważne, nie każde zamknięcie placówki uprawnia do zasiłku opiekuńczego, a tylko takie, które jest nieprzewidziane. Za nieprzewidziane zamknięcie uważa się takie, o którym ubezpieczony dowiedział się w terminie krótszym niż 7 dni przed dniem zamknięcia. Dlatego zamknięcia placówki na okres przerwy wakacyjnej nie można traktować jak nieprzewidzianego. O nieprzewidzianym zamknięciu placówki nie można również mówić, gdy dziecko nie zostało do niej przyjęte z powodu limitu miejsc lub w sytuacji gdy rodzic dziecka został poinformowany o odmowie przyjęcia dziecka. Prawo do zasiłku opiekuńczego na zasadach ogólnych może być przyznane, gdy placówka zostanie zamknięta np. z powodu kwarantanny placówki z powodu COVID-19, zagrożenia powodzią, awarii czy remontu spowodowanego nagłą okolicznością.
Łączny okres wypłaty zasiłku opiekuńczego na zasadach ogólnych nie może przekroczyć 60 dni w roku kalendarzowym. Nie zależy on od liczby osób uprawnionych do zasiłku, liczby dzieci lub członków rodziny, którzy wymagają opieki.
