10 kwietnia br. mija dziesiąta rocznica katastrofy samolotu rządowego na lotnisku pod Smoleńskiem, w której zginęło 96 osób, chcących upamiętnić Ofiary stalinowskiej zbrodni w związku z obchodzonym 13 kwietnia Dniem Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej.
Ze względu na epidemię koronawirusa w tym roku nie będzie oficjalnych uroczystości. Ofiary Katynia oraz katastrofy samolotu rządowego pod Smoleńskiem, w imieniu mieszkańców miasta i powiatu, upamiętnią Burmistrz Miasta Malborka oraz Starosta Powiatu Malborskiego, którzy 14 kwietnia złożą kwiaty na Cmentarzu Komunalnym pod Krzyżem i umieszczoną na nim tablicą pamiątkową dedykowaną Ofiarom Katynia.
Z kart historii...
Dzień 13 kwietnia został ustanowiony Dniem Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskie przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 14 listopada 2007 r. w hołdzie Ofiarom Zbrodni Katyńskiej oraz dla uczczenia pamięci wszystkich wymordowanych przez NKWD na mocy decyzji naczelnych władz Związku Sowieckiego z dnia 5 marca 1940 r. Był to jeden z elementów antypolskiej strategii, obok deportacji, zsyłek i prób sowietyzacji.
Wiosną 1940 r., wykonując uchwałę Biura Politycznego KC WKP(b) sowiecka policja polityczna – NKWD ZSRS – wymordowała niemal 22 tys. obywateli Rzeczypospolitej. Było wśród nich 14,5 tys. jeńców wojennych – oficerów i policjantów – z obozów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz 7,3 tys. więźniów aresztowanych w okupowanej przez ZSRS wschodniej części Polski. Oficerów z obozu kozielskiego rozstrzelano w Katyniu, tych ze Starobielska – w Charkowie, natomiast policjantów z Ostaszkowa – w Kalininie. Egzekucję więźniów przeprowadzono w więzieniach w Mińsku, Kijowie, Charkowie i Chersoniu.
Przygotowane na podstawie informacji Instytutu Pamięci Narodowej
Z kart historii...
Dzień 13 kwietnia został ustanowiony Dniem Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskie przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 14 listopada 2007 r. w hołdzie Ofiarom Zbrodni Katyńskiej oraz dla uczczenia pamięci wszystkich wymordowanych przez NKWD na mocy decyzji naczelnych władz Związku Sowieckiego z dnia 5 marca 1940 r. Był to jeden z elementów antypolskiej strategii, obok deportacji, zsyłek i prób sowietyzacji.
Wiosną 1940 r., wykonując uchwałę Biura Politycznego KC WKP(b) sowiecka policja polityczna – NKWD ZSRS – wymordowała niemal 22 tys. obywateli Rzeczypospolitej. Było wśród nich 14,5 tys. jeńców wojennych – oficerów i policjantów – z obozów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz 7,3 tys. więźniów aresztowanych w okupowanej przez ZSRS wschodniej części Polski. Oficerów z obozu kozielskiego rozstrzelano w Katyniu, tych ze Starobielska – w Charkowie, natomiast policjantów z Ostaszkowa – w Kalininie. Egzekucję więźniów przeprowadzono w więzieniach w Mińsku, Kijowie, Charkowie i Chersoniu.
Przygotowane na podstawie informacji Instytutu Pamięci Narodowej
