Z okazji święta turystyki, klasa ID z I Liceum Ogólnokształcącego im. Henryka Sienkiewicza na lekcji z przedmiotu Turystyka regionu, w dniu 27 września 2019 roku udała się na poszukiwania „kawałków” przedwojennego Malborka.
Oto relacja z poszukiwań:
O godzinie 12.45 wychodzimy z budynku I LO, dawniej Szkoła Luizy- Wyższa Szkoła i Liceum dla Dziewcząt z roku 1887. Spoglądamy w lewo na okazały gmach poczty, będący wcześniej budynkiem Cesarskiego Urzędu Pocztowego. Skręcamy jednak w prawo, w oddali widać zespół koszar przy ulicy 17 Marca i Jagiellońskiej. Przechodzimy przez rondo im. Augustyna Szpręgi- pierwszego powojennego Starosty Malborka. Mijamy budynek z czerwonej cegły, zbudowany na planie kwadratu, wcześniej bank Rzeszy. Wkraczamy w tak zwany „kwartał urzędniczy”. Tu powstały na przełomie XIX/XX wieku najbogatsze wille i kamienice mieszczańskie.
Docieramy do celu, przed nami dwie bliźniacze kamienice na ulicy 17 Marca, numer 26 i 27. Wchodzimy do hotelu Stary Malbork. Witają nas właściciele hotelu: Janina i Bogusław Skrzyniarz. Pani Janina opowiada…” Hotel jest firmą rodzinną. Gdy podjęliśmy starania o zakup kamienic, były przeznaczone do rozbiórki. Skrajna dewastacja nie pozbawiła ich secesyjnego piękna. Decyzja o ratowaniu kawałka przedwojennego Malborka zapadła, to był impuls.”. Efekt prac zapiera dech. Dbałość o szczegóły, kolorystyka wnętrz, piękno mebli, obrazów sprawia, że przenosimy się w czasie.
Pani Janina pokazuje wpisy gości, wśród nich wiele sław: Frank Bayard – wielki mistrz Zakonu Krzyżackiego, Ewa Bem, Krzysztof Krawczyk, zespół Blue Cafe, Michał Wiśniewski oraz kabaret Mru, mru… Ciekawostką jest to, że przed laty gośćmi hotelu Stary Malbork byli dawni jej mieszkańcy.
Koniec poszukiwań zwieńczony został imponującymi rezultatami. Na usta cisną się słowa: Byliśmy tak blisko a tak daleko.
O godzinie 12.45 wychodzimy z budynku I LO, dawniej Szkoła Luizy- Wyższa Szkoła i Liceum dla Dziewcząt z roku 1887. Spoglądamy w lewo na okazały gmach poczty, będący wcześniej budynkiem Cesarskiego Urzędu Pocztowego. Skręcamy jednak w prawo, w oddali widać zespół koszar przy ulicy 17 Marca i Jagiellońskiej. Przechodzimy przez rondo im. Augustyna Szpręgi- pierwszego powojennego Starosty Malborka. Mijamy budynek z czerwonej cegły, zbudowany na planie kwadratu, wcześniej bank Rzeszy. Wkraczamy w tak zwany „kwartał urzędniczy”. Tu powstały na przełomie XIX/XX wieku najbogatsze wille i kamienice mieszczańskie.
Docieramy do celu, przed nami dwie bliźniacze kamienice na ulicy 17 Marca, numer 26 i 27. Wchodzimy do hotelu Stary Malbork. Witają nas właściciele hotelu: Janina i Bogusław Skrzyniarz. Pani Janina opowiada…” Hotel jest firmą rodzinną. Gdy podjęliśmy starania o zakup kamienic, były przeznaczone do rozbiórki. Skrajna dewastacja nie pozbawiła ich secesyjnego piękna. Decyzja o ratowaniu kawałka przedwojennego Malborka zapadła, to był impuls.”. Efekt prac zapiera dech. Dbałość o szczegóły, kolorystyka wnętrz, piękno mebli, obrazów sprawia, że przenosimy się w czasie.
Pani Janina pokazuje wpisy gości, wśród nich wiele sław: Frank Bayard – wielki mistrz Zakonu Krzyżackiego, Ewa Bem, Krzysztof Krawczyk, zespół Blue Cafe, Michał Wiśniewski oraz kabaret Mru, mru… Ciekawostką jest to, że przed laty gośćmi hotelu Stary Malbork byli dawni jej mieszkańcy.
Koniec poszukiwań zwieńczony został imponującymi rezultatami. Na usta cisną się słowa: Byliśmy tak blisko a tak daleko.
