W Dniu Sybiraka - 17 września o godz. 10:00 w kościele p.w. Matki Bożej Nieustającej Pomocy przy ul. Słowackiego w Malborku odprawiona została Msza Św. w Intencji Sybiraków.
Po mszy o godz. 11:00 Sybiracy, kombatanci, przedstawiciele służb mundurowych, harcerze, samorządowcy i mieszkańcy Malbork składali kwiaty pod tablicą dedykowaną pamięci Sybiraków, mieszczącą się tuż przy kościele, obok krzyża misyjnego.
„Z miast kresowych, wschodnich osad i wsi,
Z rezydencji, białych dworków i chat,
Myśmy wciąż do Niepodległej szli,
Szli z uporem, ponad dwieście lat!
Wydłużyli drogę carscy kaci,
Przez Syberię wiódł najkrótszy szlak
I w kajdanach szli Konfederaci
Mogiłami znacząc polski trakt…
A myśmy szli i szli – dziesiątkowani!
Przez tajgę, stepy – plątaniną dróg!
A myśmy szli i szli – niepokonani!
Aż „cud nad Wisłą darował nam Bóg!
Na nieludzkiej ziemi znowu polski trakt
Wyznaczyły bezimienne krzyże…
Nie zatrzymał nas czerwony kat,
Bo przed nami Polska – coraz bliżej!
A myśmy szli i szli – dziesiątkowani!
Choć zdradą pragnął nas podzielić wróg…
I przez Ludową przeszliśmy – niepokonani
Aż Wolną Polskę raczył wrócić Bóg!!!”
(Hymn Sybiraków)
17 września 1939 r., łamiąc obowiązujący polsko-sowiecki pakt o nieagresji, Armia Czerwona wkroczyła na teren Rzeczypospolitej Polskiej, realizując tym samym ustalenia paktu Ribbentrop-Mołotow, a w rzeczywistości Hitler-Stalin.
Konsekwencją sojuszu dwóch totalitaryzmów był rozbiór osamotnionej w walce Polski. Wynikiem okupacji sowieckiej była decyzja o tajnej eksterminacji Polaków, wieloletnie więzienia i wywózki na Syberię. Z tego też powodu dzień 17 września jest obchodzony przez Związek Sybiraków, jako Dzień Sybiraka. Losy wielu rodzin, należących do Związku są nierozerwalnie związane z tą datą.
Tradycyjnie już przedstawiciele władz samorządowych, organizacji kombatanckich, służb mundurowych oraz młodzieży oddali hołd Sybirakom zbierając się pod tablicą dedykowaną ich pamięci, mieszczącą się przy kościele Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.
„Z miast kresowych, wschodnich osad i wsi,
Z rezydencji, białych dworków i chat,
Myśmy wciąż do Niepodległej szli,
Szli z uporem, ponad dwieście lat!
Wydłużyli drogę carscy kaci,
Przez Syberię wiódł najkrótszy szlak
I w kajdanach szli Konfederaci
Mogiłami znacząc polski trakt…
A myśmy szli i szli – dziesiątkowani!
Przez tajgę, stepy – plątaniną dróg!
A myśmy szli i szli – niepokonani!
Aż „cud nad Wisłą darował nam Bóg!
Na nieludzkiej ziemi znowu polski trakt
Wyznaczyły bezimienne krzyże…
Nie zatrzymał nas czerwony kat,
Bo przed nami Polska – coraz bliżej!
A myśmy szli i szli – dziesiątkowani!
Choć zdradą pragnął nas podzielić wróg…
I przez Ludową przeszliśmy – niepokonani
Aż Wolną Polskę raczył wrócić Bóg!!!”
(Hymn Sybiraków)